Rond mijn 35e (ik was toen getrouwd, moeder van 2 prachtige dochters en werkte part-time) begon er langzaam in mij iets te ontwaken. Er borrelden vragen in mij op: wie ben ik eigenlijk? Wat voor leven leid ik? Wil ik dit wel? Is er nog meer? Op dat moment begon mijn zoektocht. Toen ik mezelf en de wereld om mij heen beter begreep, heb ik een aantal belangrijke en ingrijpende stappen gezet. Eén daarvan was: kiezen voor mijzelf en mijn geluk. Dat klinkt misschien egoïstisch, maar dat is het niet.

Leven vanuit je kracht, vanuit wie je werkelijk bent, vrij van angsten, dat voelt als vrijheid en genieten.

Met deze mindset heb ik een voorbeeld gesteld aan mijn kinderen die veel beter floreerden bij een gelukkige moeder dan bij een ongelukkige moeder. Mijn gestrande huwelijk heeft mij een heel belangrijke levensles geleerd: sta voor wie je bent en wees trots op jezelf.

Daarna kon ik mijn blik naar buiten richten en de verdieping zoeken in mijn medemens: Wat zijn diens achtergronden? Hoe komt het dat je zo geworden bent zoals je bent? Wat is er op jouw pad gekomen? Hoe heb je daarmee kunnen leven? Waarom gedraag je je zoals je doet? Hoe kan je leren leven met je verleden en met plezier? En vooral ook: in balans in het heden leven?